Osoba niedostosowana społecznie, zgodnie z definicją, to jednostka cierpiąca na zaburzenie charakterologiczne o niejednolitych objawach, które spowodowane jest niekorzystnymi wewnętrznymi lub zewnętrznymi warunkami rozwoju. Nie ulega wątpliwości, że osoba niedostosowana społecznie ma problem z funkcjonowaniem według normalnych zasad społecznych, a także kłopotliwa jest dla niej realizacja zadań życiowych. Osoby niedostosowane społecznie, szczególnie w wieku adolescencji, przejawiają charakterystyczne zachowania, które nie tylko są symptomami cierpienia na nieprzystosowanie społeczne, ale także specyficznym wołaniem o pomoc czy jakąkolwiek uwagę.

Osoby niedostosowane społecznie bardzo często się alkoholizują, wagarują, notorycznie kłamią i uciekają z domów. Ponadto mają skłonności do rozmaitych form agresji antyspołecznej, lękliwości oraz zaburzeń koncentracji uwagi. Osoba niedostosowana społecznie jest osobą cierpiącą na poważne zaburzenie, która nie potrafi odnaleźć się w środowisku społecznym oraz żyć zgodnie z obowiązującymi normami.

Dlatego też wymaga ona fachowej pomocy psychologicznej i interwencji na wielu obszarach.